Sot, në orën 15:30, trajneri i nënkampionëve të Europës, Interit, do të jetë sërish ylli në konferencën për shtyp, në prag të debutimit të tij në Serie A ndaj Monza. Mes pyetjeve dhe përgjigjeve, interesi për sfidën e parë të Serie A (2023-2024) do të alternohet me atë për merkaton zikaltër. Dhe çfarë objektivash ka trajneri, i aftë për ta rikthyer Interin në finalen e Champions League.
Të jemi të qartë: bilancet bëhen në fund. Të merkatos, por mbi të gjitha të kampionatit. Megjithatë, më 18 gusht, një ditë para fillimit të Serie A, është e vështirë të vendosësh një votë pozitive për merkaton e Interit. E cila arrin në fillim të kampionatit të ri më së paku e paplotë. Zëvendësuesi i Skriniar mungon, numerikisht edhe teknikisht.
Vetëm finalja në Stamboll është një element që nuk duhet nënvlerësuar. Në fillim të verës u imagjinua si një pikënisje për përmirësim të përgjithshëm. Jo vetëm për ambiciet që legjitimoi një garë si Champions-i dhe rruga e ndjekur për të arritur atje, por duke qëndruar në çështjet më me këmbë në tokë, sepse të gjitha paratë e mbledhura nga UEFA dhanë qetësi më të madhe në aspektin financiar.
Dhe pikërisht për këtë arsye, edhe në samitin e fillimit të merkatos mes vetë Inzaghit dhe drejtuesve, ishte vendosur një parim i qartë: tregu me bilanc zero, ajo që hyn pastaj ka sukses. Asnjë euro më shumë, por edhe asnjë më pak. Deri më sot, nuk është saktësisht kështu.
Bilanci duket pozitiv, por a është forcuar Interi? Edhe me disa përafrime, llogaritë bëhen së shpejti. Gjithashtu, duke marrë parasysh blerjet, hyrëse dhe dalëse (dy shembuj, më të shtrenjtët apo më fitimprurësit: Asllani dhe Pinamonti), të lidhur me sezonin e kaluar, merkato e Interit ka një bilanc pozitiv prej rreth 87 milionë euro.
Hendeku është shkurtuar ndjeshëm me tarifat shtesë që do të akumulohen (por po flasim për të ardhmen) për shpagimin e lojtarëve si Frattesi, Arnautovic dhe Carlos Augusto. Megjithatë, bonuset mund të vijnë edhe nga disa shitje, për shembull Onana. Dhe sido që të jetë, në përllogaritje mungojnë pak më pak se 30 milionë euro.
Ato që duheshin investuar për Lukakun, për të qenë të qartë. Dhe të cilat më pas, për shkak të zgjedhjeve të përbashkëta apo dinamikës së tregut, janë kursyer sa për belgun, sa për Scamacca apo Samardzic. Bilanci pozitiv shoqërohet me një revolucion teknik me shumë pikëpyetje.
Interi është forcuar në repartin në të cilin ishte tashmë më konkurrues, në mesfushë. Vështirë të thuash të njëjtën gjë, për momentin, për portën apo mbrojtjen. E lëre më sulmin. Koha luan gjithashtu një rol jo dytësor. Në Monza, zikaltrit mbërrijnë si një kantier i hapur ndërtimi.
Çfarë mendon Inzaghi për gjithë këtë? Trajneri do të përgjigjet, por stili dukshëm i qetë i tij sugjeron shfaqjen e zakonshme të diplomacisë. Sikur Conte të ishte atje, për të përmendur njërin rastësisht, do të kishte shkuar ndryshe. Nuk është kompliment për asnjërin, por një fakt i rëndësishëm.
Jo se menaxhimi meriton shigjeta të veçanta, por për dy ose tre sezone Marotta, Ausilio dhe Baccin kanë shpikur mrekullitë inxhinierike të merkatos. Pyetja është se sa larg mund të shkojnë. Në mbrojtje, objektivi i madh është Benjamin Pavard. Pas “jo” së parë nga Bayern Munich, Interi do të rrisë ofertën duke arritur në 30 milionë euro si propozim. Me Manchester United në “dritare”, ato mund të mos mjaftojnë, por ideja është konkrete.
